Michniowiec - zespół cerkiewny

N49.30151 E22.73271

Zespół cerkiewny zlokalizowany w środkowej części wsi, na wzniesieniu. Cerkiew orientowana. Od południa drewniana wolnostojąca dzwonnica. W niewielkim oddaleniu od terenu cerkiewnego, od południa, cmentarz. Cerkiew drewniana, konstrukcji zrębowej, trójdzielna, z zakrystią od północy i kruchtą od zachodu. Nawa na planie ośmioboku; sanktuarium zamknięte trójbocznie; babiniec czworoboczny.

Więcej zdjęć: https://photos.app.goo.gl/akb5FJX2CHaYIvEB2

Świątynia w Michniowcu jest unikalnym rozwiązaniem architektonicznym, tak w odniesieniu do kompozycji przestrzennej jak i zastosowanych rozwiązań konstrukcyjnych. dotąd jej znaczenie w historii drewnianego budownictwa sakralnego nie zostało w dostateczny sposób zaakcentowane. Znany badacz i systematyk ukraińskiej architektury cerkiewnej Mychajło Dragan uważał wręcz, że tego typu układy przestrzenne są  nieobecne w ukraińskim budownictwie cerkiewnym. 

Michniowiecka świątynia w ogólności kształtowana była przez regionalną tradycję budowlaną, jednak podobnie jak starsza od niej cerkiew w Tyniowicach koło Pruchnika wpisuje się dawny, słabo reprezentowany w zachowanym materiale zabytkowym, odrębny nurt budownictwa cerkiewnego, który winien być obecnie objęty precyzyjnymi badaniami naukowymi.

Zniszczenia w obrębie drewnianego budownictwa sakralnego, które nastąpiły po 1947 roku zadecydowały o tym, że wzniesiona w technice mieszanej (niegdyś znacznie rozpowszechnionej) dzwonnica cerkwi w Michniowcu jest dzisiaj również unikatowym zabytkiem architektury na terenie południowo- wschodniej Polski.