Kościół parafialny pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny z I. poł. XVI w.; jednonawowy, konstrukcji zrębowej, oszalowany i pokryty gontem; cenny krucyfiks z XlV w. W 1959 r. Na skutek podpalenia spłonęły dachy, uszkodzeniu uległy stropy i ściany, spaliła się wieża i część wyposażenia kościoła. Świątynia została odbudowana w latach 1962–1964.
W kruchcie belki stropowe pokryte są malowanymi napisami. Parapet chóru muzycznego z 3. ćwierci XX w. wypleciony jest z wikliny. Najcenniejsze zabytki: gotycki krucyfiks z XIV w. umieszczony na belce tęczowej. w ołtarzu głównym, obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem z XIX w. organy w obudowie z XVIII w. W pobliżu kościoła usytuowana jest drewniana dzwonnica. Świątynia jest przykładem udanej rekonstrukcji konserwatorskiej po zniszczeniach jakim uległa w pożarze.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz