Kościół pomocniczy pw. Wszystkich Świętych z 1771 r.; trójnawowy, konstrukcji zrębowej, oszalowany i pokryty blachą; wyposażenie gł. z k. XVIII w. Świątynia drewniana, barokowa. Kościół ma układ bazylikowy z parą kaplic o charakterze transeptu. We wnętrzu znajdują się trzy nawy. Prezbiterium zamknięte jest trójbocznie. Od frontu i po bokach korpusu budowli umieszczone zostały kruchty. Wnętrze kościoła nakrywają sklepienia pozorne. Dekoracja malarska ścian i stropów świątyni utrzymana jest w tradycji późnego baroku. Składa się z motywów figuralnych i ornamentalnych. Wyposażenie kościoła jest głównie rokokowe i pochodzi z ostatniej ćwierci XVIII w. (ołtarze, ambona, organy, konfesjonały). W kościele znajduje się także krucyfiks późnogotycki z XV/XVI w. Znaczne rozmiary świątyni i jej układ przestrzenny są przykładem przenoszenia typów murowanej, monumentalnej architektury sakralnej na budowlę drewnianą.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz