Kaplicę cmentarną św. Sebastiana w Maniowach przeniesiono w latach 1987–88 wraz z cmentarzem do Nowych Maniów. Kaplica w Starych Maniowach znajdowała się na wiejskim cmentarzu, położonym nad Dunajcem. Zbudowali ją w 1722 r. mieszkańcy Maniów i okolicy, w podziękowaniu za ocalenie od zarazy. Kaplicę wzniesiono z drewna modrzewiowego w konstrukcji zrębowej, z bierwion łączonych na nakładkę. Ściany pokryte są gontem, a pod sobotami nie mają szalunku.
Gruntownie odnawiana w 1938 r. pod kierunkiem majstra Andrzeja Krzysika z Maniów. Użytkowana była wyłącznie jako kaplica cmentarna. Na dachu, krytym gontem, od strony zachodniej znajduje się sygnaturka, zakończona ośmioboczną banią z iglicą. Wnętrze nakrywa strop płaski. Podłoga z desek na legarach.
Po przeniesieniu kaplicy odtworzono zniszczone przed kilkudziesięciu laty podcienia (soboty), na podstawie zachowanych rysunków i fotografii. Soboty opierają się na niskich ściankach wieńcowych i mają wydatne, strome i malowniczo zróżnicowane gontowe zadaszenie. Trwają prace nad przywróceniem dawnego wyglądu wnętrza kaplicy.
 |
| www.drewniana.malopolska.pl/ |
Gruntownie odnawiana w 1938 r. pod kierunkiem majstra Andrzeja Krzysika z Maniów. Użytkowana była wyłącznie jako kaplica cmentarna. Na dachu, krytym gontem, od strony zachodniej znajduje się sygnaturka, zakończona ośmioboczną banią z iglicą. Wnętrze nakrywa strop płaski. Podłoga z desek na legarach.
Po przeniesieniu kaplicy odtworzono zniszczone przed kilkudziesięciu laty podcienia (soboty), na podstawie zachowanych rysunków i fotografii. Soboty opierają się na niskich ściankach wieńcowych i mają wydatne, strome i malowniczo zróżnicowane gontowe zadaszenie. Trwają prace nad przywróceniem dawnego wyglądu wnętrza kaplicy.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz