Lachowice - 200 lat kościoła. Artykuł Radosława Trusia

http://parafia-lachowice.pl/kosciol/parafialny/835-200lat.html

Autor: Radosław Jerzy Truś

(Artykuł został opublikowany w Harnasiu 15)

Lachowice, to niezbyt duża wieś, licząca niewiele ponad 2000 mieszkańców, położona u stóp Beskidu Żywieckiego. Jadąc z Żywca do Suchej Beskidzkiej pociągiem elektrycznym, który wcale nie tak dawno wyparł malowniczą „ciuchcię”, po niecałej godzinie zatrzymujemy się na stacji o dumnie brzmiącej nazwie: Lachowice Centrum. Jeden peron i skromna wiata nie bardzo pasują do tego miana, ale gdy wzrok powędruje dalej, napotka rosnącą tuż przy torach kępę wysokich drzew, a spomiędzy nich wyłuska ciemnobrązową bryłę drewnianego kościółka z wieżą, zwieńczoną charakterystyczną kopułą. Nawet jeśli mieliśmy inne plany, warto wysiąść i poświęcić mu trochę uwagi. Nie pożałujemy!

Lachowice - Kościół z XVII w.. z olśniewającymi sobotami

Kościół parafialny pw. św. św. Piotra i Pawła w Lachowicach powstał w latach 1789-1791 z fundacji Teresy Wielopolskiej, na miejscu kaplicy cmentarnej z 1707 r. Jest to jeden z piękniejszych kościołów drewnianych w Małopolsce, wytypowany w 2003 r. do wpisania na Listę UNESCO. Świątynia otoczona jest wydatnymi, częściowo oszalowanymi sobotami, w których umieszczono stacje Drogi Krzyżowej z 1846 r., wykonane przez Antoniego Krząstkiewicza. Wyposażenie wnętrza, w przeważającej części barokowe, datowane jest na pocz. XIX w. W ołtarzu głównym znajdują się obrazy Matki Boskiej z Dzieciątkiem (z XVII w.) oraz św. św. Piotra i Pawła. Wnętrze ścian zdobi XIX-wieczna polichromia.

Podcienia (soboty) porównywalne chyba tylko z Lipnicą Murowaną  - choć kościół zupełnie inny. Przede wszystkim ogromny i wciąż czynny. Orientowany - więc światło padało niestety w obiektyw:(

Niedaleko: karczma Rzym w Suchej Beskidzkiej i drewniany kościół w Gilowicach (Śląski odcinek SAD)

Barwałd Górny - kaplica św. Rozalii

Kaplica św. Rozalii

***/****

Cudownie klimatyczne wnętrze

GPS:  49°51'40"N 19°36'58"E

Dojazd: Z centrum Barwałdu Górnego, należy pojechać 

w lewo w kierunku góry Żar na tzw. przysiółek 'Wyręby'.

Będąc przed starą strażnicą w centrum Barwałdu Górnego (przy drodze do Stryszowa), jadąc w lewo w kierunku góry " żar " na tzw. przysiółek 'wyręby " po przejechaniu ok. 1,5 km, na końcu drogi, przed lasem po prawej stronie jest piękna, po niedawnej renowacji  kaplica św. Rozalii.

Jedyny minus to bliskość domków, które tu zostały wybudowane - wnętrze natomiast... z wyjątkiem mikrofonu przy mównicy... rewelacja! Takie jak powinno być wnętrze kaplicy - pustelni.

Zabytkowa drewniana pustelnia pochodząca prawdopodobnie z 1 połowy XVIII wieku. Tworzą ją dwie kaplice św. Rozalii i św. Marii Magdaleny oraz cela-pustelnia. Wewnątrz znajdują się: barokowy ołtarz Matki Boskiej i św. Rozalii, dwa barokowe płótna z 1747 przedstawiające Boże Narodzenie i Pokłon Trzech Króli, dziewiętnastowieczne obrazy wotywne związane z Misteriami pasyjnymi zawieszane przez pątników pielgrzymujących do sanktuarium w Kalwarii Zebrzydowskiej. W Pustelni mieszkali pustelnicy m.in. brat Stanisław Saniewski, Zofia Owsianka.)

Barwałd Górny - ruiny strażnicy

Strażnica w Barwałdzie Górnym

w ruinie

W centrum Barwałdu Górnego - za drogowskazem do dworu w Strzyszowie. Po lewej kilka sklepów, a na wprost (na zakręcie na górce) zdewastowane pozostałości strażnicy. Wejście po schodkach kamienno-betonowych, nawet dość bezpiecznych...

Została przeze mnie pomylona z kaplicą św. Rozalii (mieszkańcy trochę źle wskazali:(

natomiast będąc przed tą kaplicą, jadąc w lewo w kierunku góry " żar " na tzw. przysiółek 'wyręby " po przejechaniu ok. 1,5 km, na końcu drogi, przed lasem po prawej stronie jest piękna, po niedawnej renowacji prawdziwa kaplica św. Rozalii - powiedział Dymek na polskaniezwykla.pl. Pojadę, zobaczę i zamieszczę zdjęcia kaplicy św. Rozalii.

Update: Pojechaliśmy, zobaczyliśmy - faktycznie jest zniewalająca >>Kaplica św. Rozalii w Barwałdzie Górnym.

Barwałd Dolny

Kościół Św. Erazma z XVlll w

***
przy drodze z Kalwarii do Andrychowa

Kościół parafialny pw. Św. Erazma z k. XVIII w.; jednonawowy, konstrukcji zrębowej, oszalowany i pokryty gontem; wyposażenie z XVI–XVIII w. Wieża o pochyłych ścianach zwieńczona jest hełmem baniastym z latarnią. Składa się z trzech kondygnacji wydzielonych daszkami okapowymi. Wnętrze kościoła nakryte jest stropami. Dekoracja malarska ścian i stropów z XVIII w. składa się z motywów figuralnych, roślinnych i geometrycznych. W ołtarzu głównym z XVIII w. umieszczony został obraz św. Erazma. Najcenniejsze zabytki: późnogotycki krucyfiks z pierwszej połowy XVI w. ustawiony na belce tęczowej, kamienna, barokowa chrzcielnica, barokowe tabernakulum w ołtarzu, kamienna kropielnica z 1842 r., rokokowe organy z 1770 r. Świątynia otoczona jest kamiennym murem z dwiema bramkami z 1863/64 r.