2013- Na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO wpisane zostały drewniane cerkwie w polskim i ukraińskim regionie Karpat.
To pierwszy wpis polskich zabytków na Listę UNESCO od 7 lat. Ostatnio ( w 2006 r.) na tę Listę wpisano Halę Stulecia we Wrocławiu. Zaś "ostatnie polskie drewniaki" jeśli można tak się wyrazić, czyli drewniane Kościoły Małopolski i Podkarpacia, dostąpiły tego zaszczytu równe 10 lat wcześniej.
O wpis 16. drewnianych cerkwi – polskich i ukraińskich – przez wiele lat starał się Narodowy Instytut Dziedzictwa wraz z przedstawicielami strony ukraińskiej: Państwowym Historyczno-Architektonicznym Rezerwatem w Żółkwi oraz Naukowo- Badawczym Instytutem badania Zabytków w Kijowie.
Zagadnienia związane z ochroną dziedzictwa Narodowego są bardzo ważnym czynnikiem polityki rozwoju państwa. Dlatego właśnie strona polska i ukraińska od 2009 roku prowadziły starania o to, by drewniane cerkwie znalazły się prestiżowej Liście UNESCO. Efektem tej współpracy jest sukces, jakim jest ich docenienie przez międzynarodową społeczność. Dzięki temu te niezwykle cenne obiekty zyskają dodatkową promocję – podkreśla Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego Bogdan Zdrojewski.
Po stronie polskiej wpis objął osiem cerkwi
- cerkiew św. Paraskiewy w Radrużu
- cerkiew Narodzenia Przenajświętszej Bogurodzicy w Chotyńcu
- cerkiew św. Michała Archanioła w Smolniku
- cerkiew św. Michała Archanioła w Turzańsku
- cerkiew św. Jakuba Młodszego Apostoła w Powroźniku
- cerkiew Opieki Bogurodzicy w Owczarach
- cerkiew św. Paraskiewy w Kwiatoniu
- cerkiew św. Michała Archanioła w Brunarach Wyżnych
Pozostałe 8 cerkwi tworzących nowe miejsce światowego dziedzictwa UNESCO znajduje się po ukraińskiej stronie granicy.
- cerkiew Zesłania Ducha Świętego w Potyliczu
- cerkiew św. Dymitra w Matkowie
- cerkiew Świętej Trójcy w Żółkwi
- cerkiew św. Jerzego w Drohobyczu
- cerkiew św. Ducha w Rohatyniu
- cerkiew Narodzenia Theotokos w Werbiążu Niżnym
- cerkiew Wniebowstąpienia Pańskiego w Jasinie
- cerkiew św. Michała Archanioła w Użoku
Wpis drewnianych cerkwi na prestiżową Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, jest wynikiem kilkuletniej współpracy polski-ukraińskiej. Wybrane cerkwie stanowią doskonały przykład połączenia wpływów kultur Wschodu i Zachodu. Wpis ten wypełnia znaczącą lukę na Liście dodaje Paulina Florjanowicz Dyrektor Narodowego Instytutu Dziedzictwa
Wymienione cerkwie zlokalizowane są w północnej strefie Karpat Zachodnich. Najstarsze zachowane drewniane cerkwie w obszarze polskich i ukraińskich Karpat pochodzą z końca XV i początku XVI wieku. Świątynie te stanowią najdoskonalsze osiągnięcia drewnianej architektury cerkiewnej swych czasów, do dziś zdumiewając skomplikowanymi rozwiązaniami konstrukcyjnymi. Różnorodność form i typów, doskonałość ciesielskich rozwiązań konstrukcyjnych oraz odmienność stylistyczna – to właśnie wyróżnia drewniane budownictwo cerkiewne w obszarze polskich i ukraińskich Karpat od drewnianego budownictwa sakralnego pozostałej części Europy.
Architektura drewniana jest architekturą szczególnej troski, architekturą najbardziej zagrożoną i najtrudniejszą w konserwacji. Wpis tych obiektów na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO to ogromna nobilitacja, to uznanie architektury cerkiewnej przez społeczność światową za wartość uniwersalną. To też dodatkowa promocja dla tych obiektów, a także szansa na to, by lokalne społeczności zainteresowały się nimi i objęły je dodatkową ochroną – mówi Mariusz Czuba, wicedyrektor Narodowego Instytutu Dziedzictwa, koordynator prac nad wnioskiem
Decyzja w sprawie wpisu na Listę Światowego Dziedzictwa tych obiektów zapadła na 37. sesji Komitetu Światowego Dziedzictwa UNESCO, która odbyła się w Phnom Penh w Kambodży.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz